به گزارش ایکنا، زهره اخوانمقدم، دانشیار دانشگاه علوم قرآنی تهران، در بخش سیزدهم مجموعه آموزشی مهندسی زندگی با اشاره به خصلت سخنچینی، گفت: تعبیر قرآن از افراد سخنچین، هیزمکش و فتنهافروز است و قرآن و حدیث ما را از این خصلت نهی کردهاند.
وی در بخش چهاردهم دو دقیقهایهای مهندسی زندگی گفت: نمامی و سخنچینی یکی از صفاتی است که در قرآن و روایات در مورد آن زیاد گفته شده است. حضرت علی(ع) میفرمایند: «بر تو باید که از سخنچینی دوری کنی چرا که بذر کینه را میکارد، از خدا دورت میکند و از مردم هم دورت میکند».
سخنچین گمان میکند که با انتقال سخن فردی نزد فردی دیگر مورد خوشایند و قبول او قرار میگیرد، در حالی که اینطور نیست، چراکه دعوا راه میاندازد و مردم او را به سخنچینی خواهند شناخت.
دو نفر پیش من آمده و اختلاف آنها به حدی رسیده بود که تصمیم به طلاق گرفته بودند. وقتی دلیل مشکلات آنها را بررسی کردیم، به این نتیجه رسیدیم که اختلاف آنها از یک حرف نشئت گرفته و وقتی گفتیم که تمام مشکل از همین یک جمله شروع شده است، یکی از طرفین گفت که من چیزی نگفتم. فقط یک جمله گفتم! باید بدانیم یک جمله یک بذر است و وقتی گفته میشود همانند بذر به مرور بزرگ و به مسئله بغرنجی تبدیل میشود.
وقتی سخنچینی میکنید، بذری میکارید که مدام بزرگ و بزرگتر و موجب بروز اختلافات میشود. سعی کنیم حرفهایی را که خدا و رسول(ص) نمیپسندند مطرح نکنیم. چهبسا حرفی که منتقل میکنیم باعث جدایی زن و شوهر، دو دوست یا پدر و مادر با فرزندش شود. قبل از اینکه حرفی بزنیم باید فکر کنیم که آیا سخنچینی هست یا نیست؛ اگر هست، از آن دوری کنیم.
انتهای پیام